Kütahya Gibisin
KÜTAHYA GİBİSİN
Yağmura sevdalı bir şehrin
burçlarında hayat bulur hüznüm
sırmalı türküler yakılır
pınar bakışlı hisarında
Ve Aşka boyun eğer mısralar
yedi bin yıllık tarihin ihtişamında
Şehrimin kalbinden geçiyorum bu sabah
ve şeyhinin hüsrev ü şirininden
karanfil nakışlı çinilerde sevda buseleri
turkuaz umutlarda arıyorum seni
senin dudakların mühürlü bir ateşti
ben o dudaklarda açan çiçek
nazenin bir Kütahya gibisin
ve Kütahya kadar gerçek
Seni gönlüme asılan sislerinde bu şehrin
ayaza çalan soğuk nefesinde
ellerim buza kesmişken
ve içimde avuturken kadim bir yalnızlığı
hayme ana sabrıyla beklemeyi bildim
yokluğunda beli bükülmüş akşamlar kadar kederli
hani şu adımlarımızda eskiyen hııdırlık tepesi
Anıların ayak izlerini arayan seyyahım
Çelebi misali
ve eski bi tuvalin renklerinden gecen
kafesli motiflerinde Germiyan sokağının
dantelli pervazlarında simanı andıran sarmaşıklar
sana çıkar uzadıkça güz sancılı yollarım
her şafak
taş örmeli yokuşlarında çinli caminin
vuslata dair duaya durur avuçlarım
billur sularına kanarım çeşmelerin
Senin gözlerinden temaşa etmek
bağdadi kubbelerini Mevlevihane’nin
bir semazen eteğinde
huzurun ta kendisidir
yağmur bereketidir gözlerin
ve gül rayihası yayılır iklimlere
ihtiram makamından ulu caminin
bir güvercin nazarında
su şakırtısı
şadırvan ninnisi
Dinle rüzgârları sevgili
ben bu şehrin şiirden kalbiyim
mürekkebimde aşk nağmeleri…
Senin dudakların mühürlü bir ateşti
ben o dudaklarda açan çiçek
nazenin bir Kütahya gibisin
ve Kütahya kadar gerçek….
ZÜLEYHA ÖZBAY BİLGİÇ
Şair
